Με τα πρωτοβροχια του Φθινοπωρου οι γεωργοι ξεκινουσαν το οργωμα και τον “σπαρμο”, τη σπορα.
Εσπερναν τα κουκια, τις φακες, τη βρωμη, τα κριθαρια, τα σιταρια τους.
Μες το τσουβαλι με τον σπορο κοκκινο ροδι εκρυβαν για την καλη και καρπερη σοδεια.
Ευχη τους τα “καλα μπερκετια”, τα “καλα κουβελια”, η “καλη αποσπορα”.
Κι αν η βροχη αργουσε να φανει, η Περπερουνα ή Πιπεριά με φυλλωσιες και βλασταρια στολισμενη αρχιζε το τραγουδι της ν’ ακουσει εκει ψηλα ο Θεος, να δωσει του συννεφου εντολή να ριξει βροχουλα σιγανη.
Ποσες υπεροχες ιστορίες των γεωργων, απ’ τα χρονια τα πολυ παλια, μας αφηγειται ο Πετρης, το σκιαχτρο του αγρου, που τοσα εχει ακουσει και εχει δει στα χωραφια εκει που ζει και ηρθε στο σχολειο μας, φιλος καλος μας εγινε και ακομη ποσα θα μας πει…
+12