Η τεχνη του ψηφιδωτου, γνωστη ως η “τεχνη της υπομονης” ειναι μια μακροχρονια και επιπονη εργασια καθως επεξεργαζεται σκληρα υλικα, οπως την πέτρα, το γυαλι, τον γρανιτη.
Απαιτεί συγκεντρωση, επιμονη και εξαιρετικη γνωση των τεχνικών κατασκευής προσφεροντας ομως σαν αποτελεσμα ενα εργο τεχνης εντυπωσιακό κσι αφθαρτο στον χρονο.
Η τεχνη του ψηφιδωτου χρησιμοποιήθηκε και στην Αρχαια Ελλαδα με τη χρηση χαλικιων, αλλα και στην Αρχαια Ρωμη με τη χρηση ψηφιδων.
Οι Ρωμαιοι χρησιμοποιησαν το ψηφιδωτο και ως μορφη τεχνης και ως διακοσμητικο μεσο για τα δαπεδα τους, την αρχιτεκτονικη των κηπων τους, τη διακοσμηση των λουτρων, κρηνων, θολων, κτηριων, φιλοτεχνηση θρησκευτικων
εικονων.
Αναζητησαμε εικονες και πληροφοριες στο διαδικτυο με τα παιδια, ειδαμε τεχνιτες ψηφιδωτων, φτιαξαμε τις δικες μας ψηφιδες απο χαρτι και μπηκαμε σε δραση.
Τα παιδια προτειναν να διακοσμησουμε μασκες με τις χρωματιστες ψηφιδες που με υπομονη εκοψαν και κολλησαν μιας και το Τριωδιο ανοιξε και εφτασε η αποκρια.
Επισης, τα ιδια επελεξαν να αναπαραγουν σε ομαδικη εργασια, με την τεχνη του ψηφιδωτου μεσα απο την αναζητηση μας στο διαδικτυο, την “Αμαζονομαχια”, ενα γνωστο ρωμαικο εργο τεχνης του 4ου αιωνα με την τεχνικη του ψηφιδωτου, το οποιο φιλοξενείται στο μουσειο του Λουβρου.
